Vandaag weer eens een les gehad. Het kon, C mag reizen vanuit Schotland. Na afloop van de les zou ik nog even spelen met X-elf. We hebben het bij een gezellig bakkie pleur gehouden. Spelen met windkracht 60 is niet zo leuk.
Het zal ergens begin winter geweest zijn dat ik eindelijk een vrij gevoel over mijn swing had. Vertrouwen in de techniek, vertrouwen in de route die we (C en ik) gekozen hadden (o.m. een consistent balcontact, ook een slecht geraakte bal zou dan redelijk speelbaar moeten blijven ofwel, bal in het spel). Mijn grip was soepel, niet super hard knijpend, rotatie was daar, vanuit de backswing ging die massa van mij naar voren. Met de rotatie erbij, werd het contact beter en beter, werd mijn balvlucht betrouwbaar en zelfs een slecht geslagen bal ging de kant op die als lijn gekozen was. en toen kwam Covid-19. Nadat er weer gespeeld mocht worden, heb ik vooral 9 holes gelopen. Het gevoel wat ik had, was niet helemaal daar. De laatste rondes stond ik toch weer te vervallen in oude fouten. Noem het bewijsdrang, concentratiegebrek, stijf lichaam, geen idee.
Het viel me in elk geval op dat ik de club wat vlakker wegnam. De rotatie was wel ok, maar de shift naar voren? Ik twijfelde daar sterk aan. Het was niet zoals het pre Covid was. Aangekomen maakte ik mijn zorgen kenbaar, plus het feit dat ik niet goed uit bunkers kwam. Enerzijds was mijn basispositie volgens mij niet helemaal goed, anderzijds merkte ik dat ik om een één of andere reden mijn swing vertraagde in de bunker. Dodelijk.
Eerst maar wat swings met de I8. Ik had ook de JPX 900 forged (project X 6.0) meegenomen, naast de MP18 SC (project X 5.5). Die MP-18 heb ik al meermalen geroemd. De impact, de feedback, de 'slap' op de bal. Maar ook de minder vergevingsgezindheid. Als liefhebber van mooie clubs moet ik dat aanvaarden. Accepteren. lang verhaal kort, we hebben wat vergeleken. De swing is ok. Set up, top, left shoulder down in de backswing, mooi centraal, indraaien, even de focus op de shift en turn en de ballen waren top. Soms als shift minder is, is de mis links maar verder? Shift! De compacte head van de MP 18 is fantastisch om te zien. Zeker tot i* geen enkele reden om dit ijzer in te ruilen voor meer vergevingsgezindheid. Wat ik wel ga doen is de i5&6 wisselen. De topline is visueel is groter bij de JPX, iets dikker (maar misschien maak ik mezelf dat wijs). Iets meer vergevingsgezindheid in de baan. Ga gewoon kijken in de baan. Ik voel overigens weldegelijk het verschik in club, JPX vs MP. De balans vind ik constanter dan bij de JPX. Die voelt iets zwaarder. Het brengt me echter niet van mijn stuk. Het geluid van de MP is mooier bij een centerhit. We gaan het eens proberen.
Verder zijn we de bunker ingegaan. Bal voorin, linkervoet open, gewicht op links handen wat lager. Beetje spelen met lange en korte bunkerslag, korter gegript en normale grip. Eerst zonder bal, toen met. Set up is top, linker voet op ruwweg 10.00, vlot de wrist hinge en durf te slaan. Voor mij dus echt een kwest van durven. Kom telkenmale net voor de bal in de bunker, goed 'umpff'. Trust your swing!
Om het af te ronden, chippen. Alsof je een lucifer strijkt. Heerlijk, ik kan rustig een middag chippen. Happy teacher, happy, happy student.
De autoriteit van de leraar schaadt maar al te vaak degenen die leren willen